Początki oświaty w Stąporkowie
Dane dotyczące inicjatywy powstania szkoły nie są dokładnie znane, ani w archiwum szkoły, ani w archiwum powiatowym nie ma źródłowych dokumentów. Wiadomo tylko, że w Stąporkowie pod koniec XIX wieku, przy miejscowej fabryce istniała szkoła, która w 1918r. stała się państwową. Uczyło w niej dwóch nauczycieli.
Obecny budynek szkolny rozpoczęto budować w 1925 r., dzięki inicjatywie pani Dąbrowskiej – kierowniczki szkoły. W 1928r. ukończono budowę parteru, a w 1930r. widniał już z daleka piętrowy budynek.
Pani Dąbrowska wyjechała ze Stąporkowa przed ukończeniem budowy, a jej stanowisko objął pan Lipko, który doprowadził budowę do końca. Dzięki usilnej pracy i ofiarom pieniężnym miejscowej ludności, zapomodze rządu polskiego oraz funduszom gminnym, budynek został uroczyście oddany do użytku w 1930r.
Do pełnej szkoły (siedmioklasowej) chodzili uczniowie z gromad: Błotnica, Czarna, Czarniecka Góra, Koprusa, Miła, Nieborów, Sadykierz, Grzybów i Wołów.
W 1933r. plac szkolny zostaje ogrodzony i zagospodarowany. W 1938r. pan Lipko (po 42-letniej pracy nauczycielskiej) odszedł na emeryturę, a kierownikiem szkoły został mianowany pan Henryk Rysiński.
Wojenne lata
1 września 1939 roku nie odbyło się uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego. Wojna przerwała tok pracy szkoły.
Budynek został zajęty przez wojsko niemieckie. Zniszczono pomoce naukowe. Przez trzy miesiące nauczania w ogóle nie było. W listopadzie 1939 roku pan Rysiński uzyskuje od Starostwa zezwolenie na prowadzenie szkoły prywatnej.
Normalna praca w szkole rozpoczyna się z chwilą, gdy zostaje w powiecie powołany Urząd Szkolny. Wszyscy nauczyciele zostali zatrudnieni na starych warunkach.
W kwietniu 1940 roku uczniowie wracają do dawnego budynku szkolnego. Niestety w roku szkolnym 1940/41 brakowało w Stąporkowie lokalu na szkołę, gdyż wszędzie kwaterowali Niemcy. Uczniów przeniesiono do willi w lasku. Rok szkolny 1941/42 uczniowie i nauczyciele rozpoczęli nauką we własnym budynku. Do szkoły zapisało się 611 dzieci. Grono nauczycielskie pracowało nad wyrównaniem braków w nauce i podniesieniem poziomu dydaktyczno – wychowawczego szkoły. Z powodu ciężkich warunków materialnych rodziców, część dzieci nie pobierała nauki lub wiele dni opuszczała.
Za działalność oświatową i podziemną zginął w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu nauczyciel Józef Grot.
Trudne lata
Naukę w szkole rozpoczęto 5 marca 1945 roku. Dokuczliwy ziąb dał się wszystkim we znaki, ale gorący zapał niwelował te dolegliwości.
W takich warunkach rozpoczęli pracę: Eugenia Bogucka, Jadwiga Kosowicz, Katarzyna Mularz, Maria Lipko, Paulina Szubstarska, Władysław Szubstarski i Stefan Weryński. Początkowo nauka oparta była na wykładach z powodu braku przyborów szkolnych.
W 1946 roku kierownikiem szkoły zostaje pan Stefan Weryński i pełni tę funkcję do 1967 roku.
Lata powojenne są trudnym okresem dla szkoły. Jej potrzeby są ogromne. Dzięki pomocy rodziców i finansowej pomocy gminy dokończono remont sprzętów szkolnych i częściowo budynku. W roku szkolnym 1947/48 w szkole pracuje trzynastu nauczycieli. Placówka posiada dwie eksponówki w Czarnej i Wołowie.
W szkole działa Samorząd Uczniowski, Szkolne Koło PCK, Spółdzielnia uczniowska „Jutrzenka”, Szkolne Koło ZWM, drużyna ZHP, chór i zespół taneczny.
Historia sukcesów uczniów tej szkoły sięga 1950 roku. Wówczas to w kwietniu, na Festiwalu Młodzieży w Końskich chór i zespół taneczny zajęli I miejsce na 19 zespołów biorących udział w tych zawodach.
Lata pięćdziesiąte upłynęły na spokojnej, systematycznej i twórczej pracy nad kształtowaniem nowych umysłów i charakterów, urozmaicone licznymi uroczystościami państwowymi i szkolnymi imprezami. Nauczyciele podnoszą swe kwalifikacje na tzw. Konferencjach Sierpniowych. Zakupiono do celów szkolnych adapter, maszynę do szycia, mikroskop, jak również wzbogacono gabinet fizyko – chemiczny wieloma przyrządami i preparatami.
Po dojściu do porozumienia Kierownictwa Szkoły z Dyrekcją Kopalni Rudy Żelaza Stąporków, która objęła patronat opiekuńczy nad szkołą oddano pod budowę kolejki część placu szkolnego, a kopalnia przekazała szkole siatkę na ogrodzenie. W roku szkolnym 1956/57 dokonano konserwacji budynku szkolnego: założono nowe rynny, otynkowano zewnętrznie cały budynek, poprawiono dach, wybudowano budynek gospodarczy.
W 1963r. rozpoczęto realizację programu 8 – letniej szkoły podstawowej. Rozszerzono i podniesiono na wyższy poziom nauczanie przyrody, matematyki, zajęć praktyczno – technicznych. Nauczyciele podnoszą swe kwalifikacje. W roku szkolnym 1964/65 powstały tzw. klasy i przedmioty wiodące. Zostały nimi klasy Ia, IIIa, Va, VIa oraz biologia, geografia i chór szkolny.
13 grudnia 1964 roku odbyło się ogólne zebranie, na którym większość rodziców wypowiedziała się za potrzebą rozbudowy szkoły. Powołano komitet rozbudowy szkoły i uchwalono składki pieniężne. Potrzeby lokalowe ujęte w rozbudowie to: sala gimnastyczna, prysznic, kuchnia i jadalnia, sale na pracownie oraz mieszkanie dla kierownika szkoły i woźnego.
W 1967 roku nastąpiła zmiana na stanowisku kierownika szkoły. Na emeryturę odszedł Stefan Weryński, a jego miejsce zajął Ryszard Werens. Funkcję tę pełnił do 1974 roku.
Lata 70-80
W latach 70-tych szkoła posiada 10 sal lekcyjnych, dwie pracownie, bibliotekę z czytelnią, zastępczą salę gimnastyczną. W stadium budowy jest plac gier i zabaw. Opiekę nad uczniami sprawuje 19 nauczycieli. W okresie jesienno – zimowym prowadzi się dożywianie.
Skanalizowano budynek szkolny, zgromadzono materiały na rozbudowę, opracowano koncepcję rozbudowy szkoły, zrobiono kuchnię, magazyny oraz dobudowano jadalnię, która jest dla szkoły salą rekreacyjną i zastępczą gimnastyczną, przedłużono klatkę schodową. Wiele godzin przepracowano przy zagospodarowaniu działki szkolnej. Uczniowie wzięli udział w akcji sadzenia drzew i krzewów.
Od czerwca 1972r. nastąpiła zmiana nazewnictwa – szkołą zarządza nie kierownik, ale dyrektor.
W lutym 1974r. została oddana do użytku góra nadbudowanej części szkoły. Od września do stycznia w roku szkolnym 1974/75 obowiązki dyrektora pełni jej nowy zastępca pan Bolesław Pilecki. Z funkcji zastępcy złożyła rezygnację pani Jadwiga Niebudek. W sierpniu została oddana do użytku nowa część szkoły. Urządzono świetlicę szkolną, odnowiono pomieszczenie na stołówkę, wycyklinowano podłogi, udostępniono gabinet lekarski.
W styczniu 1975 roku dyrektorem szkoły został Kazimierz Majchrowski i pełnił tę funkcję do czerwca 1990r., jego zastępcą była pani Krystyna Okła a później od 1987r. pani Wiesława Dymińska. Zakładem Opiekuńczym jest Zakład Urządzeń Kotłowych.
Nauczyciele podnoszą swe kwalifikacje, duża ich liczba przystąpiła do zdobywania stopnia specjalizacji zawodowej. Ładnie urządzane są klasopracownie. Szkoła wysoko oceniona została także w środowisku. Bierze udział w upowszechnianiu kultury poprzez przygotowywanie akademii środowiskowych. Drużyna zuchowa „Laskowe Orzeszki” zajęła I miejsce w Harcerskich Spotkaniach z Kulturą, a II miejsce zajęła Harcerska Drużyna im. M. Konopnickiej.
W czerwcu 1990r. konkurs na stanowisko dyrektora wygrała pani Krystyna Okła. Funkcję tę piastowała do lipca 1999r. Zastępcą dyrektora została pani Ewa Młodawska.
Lata 1990 – 1999 należały do udanych. Wiele się wydarzyło zarówno w życiu uczniów jak i nauczycieli.
Od 1 września 1990r. po wielu latach powróciło nauczanie religii jako przedmiotu nadobowiązkowego. Powróciły symbole religii – krzyże. Księża Pallotyni z parafii Czarna zakupili krzyże do wszystkich pomieszczeń w szkole i przekazali je w darze. Ksiądz Lesner dokonał uroczystego ich poświęcenia. Uruchomiono pierwszą w gminie pracownię komputerową. Uczniowie klasy VIa redagowali gazetkę szkolną „Literka”. Rozszerzono skalę ocen z zachowania. Kotłownię przebudowano na zasilanie gazem ziemnym a z wyremontowanych pomieszczeń utworzono zastępczą salę gimnastyczną.
W 1995 roku powstaje Harcerski Zespół Wokalny „Bez Koncepcji”, który po raz pierwszy zaprezentował się na Festiwalu Piosenki Religijnej „Ad Gloriam Dei” w Czarnej, gdzie zdobył nagrodę publiczności. W latach 1996, 1997, 1998 i 1999 zespół zdobywał I miejsce w eliminacjach wojewódzkich Harcerskiego Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej w Kielcach i reprezentował województwo kieleckie w koncercie „Gospodarze – Gościom”. Zespół koncertował także w Gdańsku, Gdyni i Warszawie. Zdobył wyróżnienie na Iłżeckich Spotkaniach z Balladą, brał udział w koncertach organizowanych przez Wojewodę Świętokrzyskiego dla dzieci z Domów Dziecka.
W czerwcu 1996r. powstaje szkolny teatrzyk „Suflerek”. Młodzi aktorzy, muzycy i piosenkarze pod kierunkiem opiekunów przygotowali dwie akademie środowiskowe. W latach 1998 i 1999 zajęli I miejsce w gminie w Przeglądach Dorobku Artystycznego Szkół.
Wszystkie te sukcesy złożyły się na bardzo wysoką ocenę pracy nauczycieli i dyrekcji szkoły. W roku szkolnym 1997/98 przyznano nam I miejsce wśród szkół w Delegaturze Koneckiej Świętokrzyskiego Kuratorium Oświaty.
W latach 1999-2004 dyrektorem szkoły była pani Ewa Młodawska, a jej zastępcą pani Elżbieta Rurarz. Lata te również należały do udanych.
Od 1 września 1999r. rozpoczęła się nauka w gimnazjach. Rok szkolny 1999/2000 był pierwszym, w którym wprowadzono w życie 6-letni cykl szkoły podstawowej. W naszej szkole powstały klasy zerowe oraz I – VI. Od 2002r. szkoła podstawowa w Koziej Woli stała się filią naszej placówki.
XXI wiek
Duże sukcesy odnosił szkolny teatrzyk „Suflerek”. W latach 1999-2004 rok rocznie zdobywał nagrody w Ogólnopolskim Konkursie „Bliżej Teatru”. W 2002r. otrzymał nominację do Nagrody Centralnej.
W 2003r. „Suflerek” otrzymał Nagrodę Centralną w konkursie „Bliżej Teatru” przyznaną przez Ministerstwo Kultury i Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu. W nagrodę młodzi aktorzy uczestniczyli w „Mikołajkach Teatralnych” w Pałacu Prezydenckim i spotkali się z panią prezydentową Jolantą Kwaśniewską.
Recytatorzy godnie reprezentują szkołę w konkursach recytatorskich. Dwukrotnie zajęli I miejsce w Ogólnopolskim Małym Konkursie Recytatorskim (kwalifikacja i udział w finale). II, III, IV miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Recytatorskim „Na wschód od Bugu”. Młodzi aktorzy pod kierunkiem opiekunów przygotowali akademię środowiskową z okazji Dnia Niepodległości. Zdobyli także Brązową Maskę – III miejsce w Ogólnopolskim Forum Teatrów Szkolnych w Starachowicach.
Lata 2000-2004 to dalsze sukcesy zespołu „Bez Koncepcji”. W tym okresie zespół dwukrotnie zdobywa Brązową Jodłę, Srebrną Jodłę, Złotą Jodłę – główną nagrodę Harcerskiego Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej w Kielcach, Nagrodę Dyrektora I Programu Telewizji Polskiej oraz Puchar Komendanta Kieleckiej Chorągwi Związku Harcerstwa Polskiego. W sierpniu 2000r. zespół reprezentował Kielecką Chorągiew ZHP na Światowym Zlocie Harcerstwa w Gnieźnie, rok rocznie brał udział w festynach zorganizowanych przez Fundację Zdrowie „Jestem OK. – nie palę” w Warszawie. Zespół wystąpił w programie telewizyjnym „Kawa czy Herbata”, koncertował w Opocznie, Masłowie, Staszowie, Szczekocinach, Włoszczowie, Kielcach, Miechowie, Polkowicach, Skarżysku, Warszawie, Miastku i w wielu innych miejscach. Młodzież śpiewała na inauguracji Olimpiad Specjalnych w Końskich. Zespół uczestniczył w przekazaniu Betlejemskiego Światła Pokoju Prezydentowi RP. Premierowi, Radzie Ministrów, Ministrowi Obrony Narodowej oraz Wysokiemu Komisarzowi ONZ do Spraw Uchodźców. „Bez Koncepcji” koncertuje także na rzecz Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy
W latach 2001 i 2004 Gromada Zuchowa „Wesołe Słoneczka” otrzymała wyróżnienie w Harcerskich Spotkaniach Artystycznych oraz wyróżnienie w 2004r. w kategorii I Dębowej dla najlepiej działającej gromady zuchowej.
Prężnie działa także SKO. Uczniowie oszczędzają pieniądze, a najlepsi, którzy gromadzą najwięcej pieniędzy otrzymują zaszczytny tytuł „Ciułacza Roku” i „Centusia Roku” . Od czterech lat szkoła bierze udział w Ogólnopolskim Konkursie „Dziś oszczędzam w SKO jutro w PKO”. Dwukrotnie wyróżniono szkolne kroniki SKO. Uczniowie otrzymują nagrody a opiekun został odznaczony Srebrną Odznaką SKO.
W szkole funkcjonuje autorski program „Dbaj o swoje bezpieczeństwo”. Uczniowie uczą się jak należy się zachować w trudnych i niebezpiecznych sytuacjach, uczestniczą w spotkaniach z policjantami, strażakami, leśnikami, pielęgniarką, ratownikiem medycznym.
Uczniowie rok rocznie biorą udział w akcjach: „Sprzątanie Świata”, „Góra Grosza”, „Dar Serca”, Bezpieczne Wakacje”, Złotówka dla dzieci z Afganistanu”. Współpracują z Naszym Kącikiem” i szpitalem w Czarnieckiej Górze.
W 2004r. nasza szkoła zajęła I miejsce w województwie świętokrzyskim w Ogólnopolskim Programie Edukacyjnym „Wygraj z Astmą”. Imprezę podsumowującą program w naszej szkole poprowadziła pani Iwona Schymalla. Sprzęt sportowy dla naszej szkoły oraz indywidualne nagrody dla uczniów wręczył mistrz Polski w pływaniu Paweł Włodarczyk.
W czerwcu 2004r. konkurs na stanowisko dyrektora szkoły wygrała pani Dorota Sackiewicz, a jej zastępcą została pani Justyna Zych.
W wakacje wymieniono dach oraz zabudowano część dolnego holu, aby stworzyć większą salę na świetlicę dla uczniów dowożonych. Od 1 września 2004 do naszej placówki uczęszczają dzieci ze zlikwidowanej filii szkoły w Koziej Woli.
Uchwałą Nr VI/44/2011 Rady Miejskiej w Stąporkowie z dnia 31 marca 2011r. Publicznej Szkole Podstawowej Nr 1 w Stąporkowie nadano imię Kornela Makuszyńskiego.
W 2013r. zostaje wykonany gruntowny remont sufitów, niedługo potem na placu szkolnym powstaje niewielki plac zabaw oraz boisko trawiaste. Do szatni zostają zakupione z funduszu rady rodziców kolorowe szafki.
W czerwcu 2014r. placówka hucznie obchodzi swoje 85-lecie, w którym uczestniczą emerytowani nauczyciele oraz absolwenci, a także wielu znamienitych gości. Powstaje hymn szkoły, do którego tekst pisze pani Ewa Rupniewska, a melodię komponuje pan Andrzej Paluch.
W tym okresie odeszły w niepamięć dzienniki papierowe, wdrożono pierwszy dziennik elektroniczny. Powstała nowa strona internetowa oraz fanpage w mediach społecznościowych (Facebook).
We wrześniu 2017 roku dyrektorem szkoły został pan Andrzej Paluch, a stanowisko wicedyrektora objęła pani Anna Solarz.
Był to czas kolejnej reformy, która spowodowała wygaszanie gimnazjów. Zmiany rozpoczęły się od roku szkolnego 2017/2018. Szkoły podstawowe uległy przekształceniu w 8-letnie, a uczniowie, którzy ukończyli VI klasę, kontynuowali naukę w klasie VII, a następnie VIII. Ten etap edukacji został zwieńczony przystąpieniem do egzaminu ósmoklasisty sprawdzającego wiedzę z zakresu: j. polskiego, matematyki oraz j. angielskiego.
W tym okresie została wyremontowana stołówka szkolna, został również wykonany parking przed szkołą oraz termomodernizacja budynku (ocieplenie ścian, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, montaż grzejników, instalacji fotowoltaicznej, wymiana oświetlenia na energooszczędne). Zostaje także zamontowany szkolny monitoring.
Zima 2020r. to nowy wymiar edukacji oraz wyzwanie dla dzieci i nauczycieli – nastaje czas edukacji zdalnej za sprawą pandemii do tej pory nieznanej choroby zakaźnej COVID-19. Nauka ta, z przerwami, trwa do końca lutego 2022r. Szkoła wzbogaca się o nowe laptopy ułatwiające pracę uczniom i nauczycielom.
Wiosną 2022r. dołączają do grona naszych uczniów dzieci z Ukrainy, które schroniły się w naszym kraju, uciekając przed wojną toczącą się na terenie ich ojczyzny.
Dzięki funduszom pozyskanym w ramach projektu „Laboratoria Przyszłości” szkoła zakupuje wiele pomocy dydaktycznych, w tym drukarkę 3D.
We wrześniu 2022 roku stanowisko dyrektora szkoły objęła pani Katarzyna Spera, a jej zastępcą została pani Karolina Jończyk. 6 czerwca 2023r. szkole został nadany sztandar. Rozpoczęła się budowa sali gimnastycznej.
We wrześniu 2023 roku wicedyrektorem został pan Olaf Mieszalski. W marcu 2024 roku została ukończona budowa i dokonano uroczystego otwarcia nowej sali gimnastycznej, na którą czekały pokolenia dzieci uczęszczających do tej szkoły, jak również nauczyciele, w szczególności wychowania fizycznego. Obok sali powstała salka fitness i gabinet integracji sensorycznej. Obok budynku usytuowano siłownię zewnętrzną.
Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć archiwalnych:
Zdjęcia z budowy sali gimnastycznej 2022-2024
